Młoda Polska

Cechy powieści młodopolskiej w "Ludziach bezdomnych"



Cechy powieści młodopolskiej: - rezygnacja z narratora wszechwiedzącego, opis świata z punktu widzenia bohatera w I i III osobie; - psychologizacja postaci, stany emocjonalne, chwilowe przeżycia; - kompozycja luźna, niektóre fragmenty pozbawione akcji, oddziaływanie na odbiorcę przez: - sposób przedstawienia materiału, - fragmenty publicystyczne (odczyt), - reportaż (fabryka cygar), - pamiętniki, - części liryczne, - epizody - odrębna całość, - rozważania filozoficzno-moralne, rozmowy z Korzeckim; - fragmentaryczność; - symboliczny charakter zakończenia - pozostanie w niepewności; - styl: niejednorodność, subiektywność świata, liryzm języka powieści, indywidualizacja języka postaci, łączenie różnych stylów epoki; - realizm - bohater realny podejmuje problemy nurtujące społeczeństwo; - naturalizm - opisy drastyczne (wędrówka Judyma po Ciepłej); - symbolizm - symboliczne rozdarcie wewnętrzne Judyma, rozdarta sosna; - impresjonizm - opisy przyrody - jako indywidualne przeżycia bohatera, akompaniament do świadomości, przedmiot kontemplacji, wzruszeń, pejzaż sugestywnie przedstawiony staje się jednym z bohaterów dramatu; - ekspresjonizm - pogłębia znaczenie symboliczne (obraz kowala).