,,Wciąż o Ikarach głoszą – choć doleciał Dedal". Ikar jest motywacją do twórczości dla malarzy pisarzy i rzeźbiarzy . Na obrazie Petera Bruegla pt. ,,Upadek Ikara" wszyscy ludzie są zajęci swoimi sprawami np. pasterz pasie owce a chłop prowadzi konia. Nikt podczas swoich codziennych zajęć nie zauważa Ikara , który przez własną ciekawość i głupotę traci życie i z wysokości spada do wody. Na przytoczonym obrazie widać tylko stertę piór ponad wodą i wystające z niej nogi Ikara.
Podobny obraz jest pokazany w opowiadaniu Jarosława Iwaszkiewicza pt. ,,Ikar". W którym pewien chłopiec zaczytany w książce przechodzi przez ulicę i wpada pod koła samochodu SS . Zostaje do niego wciągnięty i najprawdopodobniej zabity. Nikt z przechodniów czy mieszkańców owej ulicy nie zauważył nawet co się stało w przeciągu tej krótkiej , lecz strasznej chwili.
Ikar przed stratą życia przeżył bardzo piękne chwile gdy wzbijał się w górę ku słońcu . Najprawdopodobniej zapomniał o całym świecie , jednak do rzeczywistości przywróciła go straszna rzecz... śmierć . Tak samo było z chłopcem zamordowanym przez SS . Przed śmiercią był tak zaczytany w książce , że nic poza nią nie widział . Swoją nieuwagę przypłacił życiem.
Jeden z pisarzy jest innego zdania (Ernest Bryll) , uważa on że więcej uwagi powinno poświęcić się Dedalowi , który doleciał do swojego celu i nie poniosły go emocje. Mówi on , że wszyscy pomijają właśnie Dedala a sławią Ikara . Przytoczę tu cytat z jego wiersza ,,mijają nas w pieśni , tak jak mijają chłopa albo mu się dziwią , że nie patrzy na Ikary".
Ja jestem tego samego zdania co Bryll , gdyż naprawdę przykładamy zbyt dużą wagę do upadku Ikara, a ważnijejsze jest to co osiągniemy w życiu , a ni to czego nie dokonaliśmy.
