Zajmuje się on przetwórstwem bawełny, włókien sztucznych, wełny, lnu i jedwabiu. Przemysł włókienniczy i tekstylny należy do najbardziej pracochłonnych, a równocześnie najmniej efektywnych gałęzi przem. W 1995 r. zatrudniał 168 tys. osób, co stanowi 4,5% ogólnego zatrudnienia w przem. , dając przy tym tylko 2,5% ogólnej wartości sprzedanej tego działu. Produkcja przem. włókienniczego jest silnie skoncentrowana w następujących okręgach: -łódzkim (Łódź, Zgierz, Tomaszów Mazowiecki, Pabianice, Zduńska Wola)-przem. bawełniany, dziewiarsko-pończoszniczy, wełniany i włókien sztucznych; -sudecki, o wielowiekowych tradycjach (Bielawa, Kamienna Góra, Dzierżoniów, Głuszyca, Kowary, Lubań) - przem. bawełniany, lniarski, dziewiarski i produkcja dywanów; -bielski-(Bielsko-Biała, Andrychów) - przem. bawełniany i wełniany; Poza tym do dużych ośrodków przem. bawełnianego należą :Białystok, Zambrów, Częstochowa i Zawiercie; wełnianego: Częstochowa, Myszków, Toruń i Zielona Góra oraz włókien sztucznych: Toruń, Kalisz, Szczecin i Gorzów Wielkopolski. Przem. włókienniczy i tekstylny jest zlokalizowany w okręgach przem. i dużych miastach. Odpowiada to jego specyfice a zwłaszcza pracochłonności i większej opłacalności dużej skali produkcji. Zakłady innych branż przem. lekkiego(w szczególności odzieżowego, dziewiarskiego i skórzanego) zlokalizowano nie tylko w dużych miastach, przy chłonnych rynkach zbytu, ale też w ośrodkach, w których inne gałęzie przem. oferowały pracę gł. dla mężczyzn (np. w Ostrowcu Świętokrzyskim, Turku, Płocku i Puławach). Umożliwia to zagospodarowanie tamtejszych nadwyżek kobiecej siły roboczej. Wreszcie niektóre z nich zlokalizowano z myślą o aktywacji ośrodków lokalnych (np. w Biłgoraju, Jarosławiu, Siedlcach i Łomży)