Romantyzm wyrósł z opozycji do klasycyzmu, przeciwstawiał się poetyce klasycystycznej, która segregowała gatunki literackie. Romantycy zbuntowali się przeciw wszelkim ograniczeniom formalnym, co przyniosło ogromne zmiany. I tak na przykład romantyczny bohater pochodzący z ludu mówi prostym językiem, podczas gdy w oświeceniu ten sam bohater ludowy występujący w sielankach mówił wyszukanym językiem literackim (dworskim, na przykład u Franciszka Karpinskiego - "Laura i Filon"). Przede wszystkim romantyzm doprowadził do zatarcia granicy między rodzajami i gatunkami literackimi. Możemy wyróżnić synkretyzm rodzajowy i gatunkowy. "Pan Tadeusz" - epopeja (czyli jeden z gatunków epickich). Jednak odnaleźć tu można inne rodzaje literackie: • lirykę - przepojona nią jest cała akcja fabularna, liryczne są też na przykład inwokacja, epilog i opisy przyrody. • dramat - dramatyczna "Rada" w Dobrzyniu. "Pan Tadeusz" zawiera też wiele gatunków literackich: • baśń - zakończenie opowiadania o mateczniku z księgi IV. • pogadanka (pouczenie) - Podkomorzego, Sędziego, na przykład o grzeczności. • gawęda - opowieść Wojskiego o pojedynku Domeyki z Doweyką • anegdota - anegdoty petersburskie Telimeny • romans - historia Jacka i Ewy, perypetie Tadeusza, Telimeny i Zosi • opowiadanie - Gerwazego o dziejach Horeszków • powieść romantyczna - dzieje Jacka Soplicy • humoreska - spór o Kusego i Sokoła • poemat opisowy - księga "Zaścianek" • obrazek - posiłki, polowanie, grzybobranie • poemat heroikomiczny - "Zajazd"