Co to jest dekadentyzm, symbolizm, impresjonizm i w jakich utworach pisarzy Młodej Polski znajduje swe odbicie? Dekadentyzm - postawa, którą cechuje irracjonalizm i pesymizm. Uznaje bezsensowność istniejących form społecznych. Bezsilność jednostki ludzkiej prowadzi do charakterystycznego buntu artysty przeciw społeczeństwu - sztuka dla sztuki, wolna od celów społecznych i użytkowych. Postawa bierna - nirwana, postawa aktywna - krytyka filistra, ucieczka w poezję. Charakterystyczne utwory to "Koniec wieku XIX" i "Przeżytym" Kazimierza Przerwy Tetmajera. Symbolizm - dążenie do wyrażania w sztuce wiecznych i ogólnoludzkich problemów duchowych, których istoty docieka się nie na drodze poznawania rozumowego, lecz intuicyjnie i emocjonalnie, głównie dzięki symbolom. Charakterystyczne utworyto: "Anioł Pański" (Kazimierz Przerwa Tetmajer), "Krzak dzikiej róży" (Jan Kasprowicz), "Dies Irae", "Deszcz jesienny" (Leopold Staff). Impresjonizm - w poezji charakterystyczna metoda kompozycji wiersza, zespół luźnych obrazów bądź refleksji, odzwierciedlających zmienne wrażenia twórcy,utrwalanie przelotnych wrażeń. Etap przeobrażenia poglądu naturalistycznego - artysta może utrwalić tylko swoje przelotne wrażenie, moment, bo świat jest zmienny. Cechy (dotyczące głównie malarstwa): - próba uchwycenia chwilowego wrażenia optycznego, - subiektywizm, - nowy warsztat malarski: 8 jasnych kolorów, - eliminacja z obrazu jednolitej plamy, - operowanie światłocieniem, grą świateł, - nowa tematyka: miejska codzienność, - wyjście w plener. Charakterystycznym utworem jest "Widok ze Świnicy do doliny Wiechlickiej" Kazimierza Przerwy Tetmajera.