Dzieje Liczb . Liczba, jest podstawowym pojęciem matematyki, które powstało w świadomości człowieka na wiele tysięcy lat przed naszą erą, a następnie kształtowało się i rozwijało wraz z rozwojem cywilizacji i kultury. Z chwilą, gdy rozróżnienie między „jeden” i „wiele”- charakterystyczne dla ludów pierwotnych- przestało wystarczać, wprowadzone zostały liczby: 1,2,3,4,...,a więc liczby naturalne (tzn. całkowite i dodatnie). Zaznaczanie liczb naturalnych odbywało się przez nacinanie kości zwierzęcych, kijów lub innych przedmiotów codziennego użytku. Z rozwojem piśmiennictwa powstał zapis liczb w odpowiednich systemach liczbowych (sposób nazywania i zapisywana liczb) za pomocą umownych znaków, cyfr. Spostrzeżenie, że proces tworzenia coraz to większych liczb naturalnych jest nieskończony, zawarte jest już w dziejach Euklidesa i Archimedesa, który opracował nawet metodę zapisywania i nazywania liczb większych niż „liczba ziaren piasku na świecie”. Ustalenie zasad dodawania, odejmowania, mnożenia i dzielenia liczb naturalnych, oraz poznanie własności tych działań zapoczątkowało rozwój arytmetyki. Pierwszym rozszerzeniem pojęcia liczb było wprowadzenia ułamków (np. ˝ , ž itp.), dzięki którym wykonalne stało się dzielenie liczb naturalnych. Następnie w VI-XI w. wprowadzono w Indiach liczby ujemne oraz zero, które umożliwiały odejmowanie liczb naturalnych bez ograniczeń. Geometryczna interpretację liczb ujemnych jako wektorów (odcinek prostej łączącej dwa punkty, w którym wyróżniony jest pewien kierunek, mianowicie jeden koniec odcinka A jest początkiem wektora, a drugi B końcem)na osi liczbowej, skierowanych przeciwnie do kierunku osi, podał Descartes, (dzięki któremu głównie liczby ujemne rozpowszechniły się w Europie) Liczby naturalne, odpowiadające im liczby ujemne: -1, -2,-3,... oraz zero nazywane są liczbami całkowitymi. Liczby całkowite oraz ułamki (dodatnie i ujemne) są to liczby ujemne. Zbiór liczb wymiernych posiada własność gęstości, tzn. dla dwóch różnych liczb wymiernych a i b istnieje zawsze liczba wymierna c taka, że a