Konrad Wallenrod i Giaur. Bohaterowie romantyczni - tak podobni i różni zarazem. Stworzeni przez dwóch zupełnie innych autorów, a jednak posiadający cechy wspólne. Obaj zakochani nieszczęśliwie, ale na odmienny sposób. I obu miłość zmieniła w sposób nieodwracalny.
Giaur z miłości popełnia zbrodnię i od tej pory staje się samotnikiem, unikającym ludzi i szukającym ukojenia w klasztorze. Konrad Wallenrod staje natomiast przed wyborem między miłością do ojczyzny i miłością do swojej żony. Wie, że cokolwiek by wybrał i tak będzie cierpiał. Obaj bohaterowie obdarzeni są bogatym życiem wewnętrznym, są zdolni do wielkich, gwałtownych uczuć. Skłóceni ze światem, zbuntowani przeciwko otaczającej ich rzeczywistości, walczą o prawo do szczęścia dla siebie. Miłość stawia ich w konflikcie ze światem.
Bohater Byrona jest typowym przykładem nieszczęśliwego, romantycznego kochanka. Jest tajemniczy, skłócony ze światem, sam walczy z otaczającym go porządkiem, na który się nie godzi. Jego miłość jest miłością tragiczną, nie dającą mu spełnienia, a stającą się źródłem rozterek i rozpaczy. Popełniona przez niego zbrodnia nie przynosi ulgi w jego cierpieniach, gdyż nie jest on osobą pozbawioną sumienia. Zmienia go natomiast wewnętrznie i zewnętrznie. Giaur to samotny, tajemniczy młodzieniec, który buntuje się przeciwko krępowaniu wolności, "Bo właśnie tylko upodlenie ducha ugina wolnych ducha do łańcucha". Przeżywa dylematy psychiczne, jest skłócony ze światem i samym sobą, jest niezwykłą i tragiczną postacią. Jednak z drugiej strony nawet w obliczu śmierci na spowiedzi nie żałuje swych czynów. Mówi, że jeżeli mógłby żyć raz jeszcze, postąpiłby tak samo.
Nieszczęśliwym kochankiem jest także Konrad Wallenrod. Jest on przede wszystkim więźniem siebie samego, swoich namiętności i pragnień. Jest wciąż targany przez sprzeczne uczucia- potrafi kochać i nienawidzić. Konrad poznaje Aldonę, obdarza ją gorącym uczuciem i poślubia. Wydaje się, że nic nie jest w stanie zachwiać rodzinnej idylli, a jednak.... Nad Litwą zawisła kolejna groźba wojny z Krzyżakami, Wallenrod niszczy swoje małżeństwo i unieszczęśliwia żonę, która zostaje pustelnicą. Jest świadom utraconego szczęścia, działa ze szczytnych, patriotycznych pobudek. Wyrzeka się swoich zasad (honorowość, szlachetność i uczciwość), zdając sobie sprawę z tego, że jest to jedyna droga do zwycięstwa. Jest gotów poświęcić swoją miłość do żony dla ratowania ojczyzny. "Szczęścia w domu nie zaznał, bo go nie było w ojczyźnie"- tak mówi o bohaterze narrator akcentując, że ład państwowy jest gwarantem harmonii w życiu prywatnym. Jego wybór pomiędzy dwoma wielkimi uczuciami tylko pozornie jest decyzją jednowymiarową. To wybór między wolnością, a koniecznością; między prawem do stanowienia i decydowania o własnym losie. Jest to wybór między wolnością i szczęściem osobistym, a wolnością i szczęściem narodu. Ta wewnętrzna walka budzi w nim konflikt wewnętrzny.
Pomimo różnic dzielących obu bohaterów jest wiele cech, które powodują, że możemy określić ich wspólnym mianem- bohaterów romantycznych. Obaj musieli dokonywać za życia ciągłych wyborów. W ich wnętrzu trwała walka między dobrem a złem. Będzie to także przemiana, jaka się w nich dokonała- Alfa w Konrada i giaura w pustelnika. Obaj są ofiarami nieszczęśliwej miłości, osamotnienia, poświęcenia się dla idei. Obaj ponoszą klęskę i- oczywiście- obaj mają bardzo bogate życie wewnętrzne, co stanowiło istotę romantycznej osobowości.
