W życiu każdego człowieka można wyróżnić trzy etapy: dzieciństwo, młodość i dorastanie, starość. Moim zdaniem najważniejszy z tych okresów związany jest z procesem dojrzewania. Wtedy młodzi ludzie kształtują własną hierarchię wartości i światopogląd. Na przestrzeni wieków wizerunek młodych ludzi kształtował się pod wpływem zmian historycznych i cywilizacyjnych. Młodość okres w życiu ludzkim odznaczający się doskonałą formą fizyczną i psychiczną. Kojarzony zwykle z emocjonalnym stosunkiem do rzeczywistości, brakiem doświadczenia, beztroską i buntowniczym nastawieniem do świata.”Młodość(...)jest wprowadzeniem do całej reszty,jest fundamentem,na którym ma się oprzeć Budowla życia”.(Jakub Alberione)Niektórzy ludzie uważają,że dzisiejsza młodzież jest „zepsuta”,ale Ojciec Święty,czł.,który spotyka się z młodymi ludźmi na całym świecie postawił pytanie: „Kto mówi,że dzisiejsza młodzież jest pozbawiona wartości?”.Podobnie jak w poprzednich pokoleniach,młody czł.odznacza się indywidualizmem i idealizmem.Tak wielki czł.,jakim jest Ojciec święty jest pewny,że Kościół potrzebuje młodych już teraz,a nie dopiero wtedy,gdy już dorosną.Okres młodości to czas wielu pytań a jednocześnie decyzji,który mają ogromny wpływ na nasze dalsze życie.Młodzi ludzie żyją w różnych środowiskach.Często pochodzą z rodzin rozbitych przez rozwody lub zranionych na skutek braku miłości. Wielu rodziców rezygnuje ze swojego autorytetu i należnego im szacunku, wychowując dzieci w atmosferze nadmiernej i przedwczesnej niezależności, rodzącej zagubienie i samotność. Ucieczka w alkohol, narkotyki i przygodny seks staje się coraz dostępniejsza, dając możliwość zapomnienia choć na chwilę o podstawowych problemach życia. W rzeczywistości jednak tych problemów nie da się ominąć. Żyjemy w kulturze, w której liczy się obraz, image - to, co zewnętrzne. Stale bowiem słyszymy, że nasze życie jest wartościowe o tyle, o ile spełniamy powszechne wymagania piękna, inteligencji, siły i sprawności. Jednak ci, którzy całe swoje życie starali się osiągnąć sukces w tych dziedzinach, często jak na ironię czują się nie kochani i sfrustrowani. W czasie VIII Światowego Dnia Młodzieży w sierpniu 1993 roku w Denver w Stanach Zjednoczonych Jan Paweł II nazwał tam młodych „pielgrzymami po drogach życia. Ich niespokojne serce wychodzi w swoich poszukiwaniach poza ludzkie ograniczenia. ... Pośród wszystkich sprzeczności życia szukamy jego prawdziwego sensu. Zdumiewamy się i zapytujemy: Dlaczego? Dlaczego tu jestem? Po co żyję? Co powinienem czynić?... Zrezygnować ze stawiania sobie tych pytań znaczy wyrzec się wielkiej przygody, jaką jest poszukiwanie prawdy o życiu” W roku 1817 Adam Mickiewicz,wspólnie z najbliższymi przyjaciółmi - Tomaszem Zanem, Janem Czeczotem, Józefem Jeżowskim, Onufrym Pietraszkiewiczem, Franciszkiem Malewskim - Mickiewicz założył tajne Towarzystwo Filomatów (Miłośników Nauki), a następnie Towarzystwo Filaretów (Miłośników Cnoty). Stowarzyszenia te, prowadząc zróżnicowane formy pracy samokształceniowej, miały na celu przygotowanie młodzieży do działalności w różnych dziedzinach życia narodu pozbawionego własnej państwowości.Programem ideowym, stała się „Oda do młodości”. .W roku 1823 senator Nowosilcow-wpływowy dygnitarz rządu carskiego rozpoczął prześladowania młodzieży w tajnych związkach.Towarzystwa te przeczuwając podejrzenia rządu rozwiązały się,lecz Nowosilcow udał przed Imperatorem,że one nadal działają.Aresztował kilkaset młodzieży i stanowił trybunały wojenne,aby sądziły studentów,którzy w tajemnej procedurze rosyjskiej nie mieli prawa do obrony,ponieważ nie wiedzieli o co są oskarżeni.Nowosilcow nakazał,aby młodzież,która uczęszczała do szkół na Litwie uznano za „cywilnie umarłą” i nie przyjmowano jej w urzędach oraz innych szkołach.”Bronić się daremnie/I śledztwo,i sąd cały toczy się tajemnie;/Nikomu nie powiedzą,za co oskarżony,(...)”.Efektem jego działań był proces,po którym wielu młodych Polaków skazano na zesłanie w głąb Rosji,wcielono do armii carskiej lub zmuszono do pracy w kopalniach syberyjskich. Nacisk rusyfikacyjny wzrastał z roku na rok i wzmógł się szczególnie po Powstaniu Styczniowym. Wtedy to w miejscach publicznych wisiały surowe zakazy: "goworit po polski wospreszczajetsja", nieopatrzne odezwanie się ucznia gimnazjalnego po polsku groziło "wilczym biletem". W tej sytuacji rozwinęło się tajne szkolnictwo. Ofiarni nauczyciele uczyli języka polskiego i dziejów ojczystych, narażając się na szykany i zesłanie.Do szkół średnich zgłaszało się bardzo dużo młodzieży.Każde czasy są dużym wyzwaniem dla młodych.Uosobieniem idei młodości na zawsze pozostanie mitologiczny Ikar.To najbardziej znana i wszechstronna postać w całej kulturze europejskiej.Skonstruowane przez Dedala skrzydła miały zanieść bohatera i jego syna Ikara do ojczystej ziemi.Ikar nie słuchając przestróg ojca wzbił się zbyt wysoko i swoją brawurę przypłacił życiem.Wzlatujący ku słońcu Ikar to symbol młodzieńczej nierozwagi.W naszej świadomości jest on ucieleśnieniem marzeń i tęsknoty młodego czł.do wielkich odkryć,do przekraczania niemożliwych granic,do oderwania się od rzeczywistości.Jednocześnie los Ikara jest przestrogą dla tych,którzy podejmują się karkołomnych czynów.Ikar reprezentuje młodzieńczy idealizm-lekkomyślność,marzycielstwo i wzniosłość ideałów.Młodość ma to do tego,że nie pozwala nam ocenić własnych możliwości i nie rzadko prowadzi do zguby.Ów Ikar to także idea walki w swoim wnętrzu.Należy próbować rzeczy niemożliwych,bo może one tylko z pozoru wyglądają na niemożliwe?Wprawdzie można spaść,ale zawsze warto spróbować,bo nas może czekać inny los niż Ikara i możemy się wzbić bardzo wysoko. W średniowieczu umysły ludzkie były zdominowane potrzebą umartwiania się i okupienia przez to grzechów. W literaturze tego okresu młodzi ludzie byli zmuszeni do brania przykładu ze starszych, którzy dążyli do świętości. Wzorem do naśladowania dla młodych ludzi był Św. Aleksy, który za nic miał dobra tego świata. Aleksy jest przykładem człowieka średniowiecza, który gotów jest poświęcić wszystko, byleby tylko Bóg po śmierci dopuścił go do "radości życia wiecznego". Za jego przykładem miała iść średniowieczna młodzież. Mikołaj Rej w Żywocie czł.poczciwego przedstawił czas jako cykl powtarzających się okresów narodzin,dojrzewania,owocowania i śmierci.Kolejne etapy życia odpowiadają poszczególnym porom roku.Symbolem dzieciństwa i młodości jest wiosna.To czas kształtowania się czł.poprzez wychowanie,naukę i zbieranie pierwszych doświadczeń. Dopiero romantyzm odważnie wprowadził do literatury temat młodości.Możemy przyjąć,że od romantyzmu zaczyna się się kult młodości,trwający nieprzerwanie do dziś.Właśnie ta epoka przyniosła rewolucję stylu życia młodego pokolenia. Ukształtował się nowy typ bohatera, który był przeciwieństwem postawy bohaterów z poprzednich epok. Młode pokolenie było motorem przemian świadomości społecznej. W III części "Dziadów" Mickiewicz ukazuje młodych ludzi, którzy są zrzeszeni w kręgach Towarzystwa Filomatów i Filaretów. Między tymi przedstawicielami młodego pokolenia istniały bardzo silne więzy przyjaźni. Jeden z bohaterów dramatu - Tomasz gotów jest poświęcić swoje życie, czuje się odpowiedzialny jako stojący na czele organizacji. Młodzież zrzeszona w tym związku miała głęboką świadomość narodową. Niepodległość kraju była dla nich najważniejsza, gotowi byli poświęcić dla niej własne szczęście.Dziady to także obraz męczeństwa młodzieży.Szczególnie wazne jest opowiadania Jana Sobolewskiego,który prowadzony przez miasto ze śledztwa był świadkiem wywożenia na Syberię młodzieży ze szkół litewskich i żmudzkich.To pokolenie młodych nazwano Tyrteuszami XIX wieku.Sztandarowym przykładem roli młodzieży w literaturze jest Oda do młodości,KTÓRA JEST WEZWANIEM DO DZIAŁANIA.Wzywa młodych ludzi,aby podjęli działania zmierzające do osiągnięcia szczęścia.To działanie miałoby zmienić wygląd świata.Wezwanie do jedności i wspólnego działania powoduje,że młodzi odzyskują wiarę i optymizm,że mogą tyle uczynić.Wezwanie jest przepełnione siłą i dynamizmem.”Hej!ramię do ramienia!”-było traktowane jako motywujący rozkaz.Tak jak pisze Mickiewicz młodość ma się wyróżniać:”Młodości!ty nad poziomy/Wylatuj,a okiem słońca,/Ludzkości całe ogromy/Przeniknij z końca do końca”.Ma ona wyjść ku górze,ogarnąć całą ludzkość.Musi być wszechobecna.Świat ludzi młodych jest pełen marzeń i planów.Ich przyszłość jest otwarta.Młodość jest potęgą,która może czynić cuda,przenosić góry,tworzyć „rajską dziedzinę ułudy”.Głęboka i gorąca miłość młodych sprawi,że dojdą do celu.Przyjaźń spoi na wieczność ich działania.Mickiewicz zawarł wizję odnowy „starego”,”zmurszałego” świata przez solidarny wysiłek młodych.Zdaniem poety,świat ludzi starych musi ustąpić światu ludzi młodych,zapaleńców,idealistów.Ludzie młodzi to ludzie solidarni,romantyczni,zdolni do poświęceń,którzy mają na celu dobro całej ludzkości.Młodzież powinna patrzeć dalej niż stare pokolenie.Nie wolno przejmować się niepowodzeniami. W epoce pozytywizmu samotny bohater walczący o wyzwolenie ojczyzny przekształcił się w człowieka, którego celem jest uświadomienie najniższych warstw społecznych. Bohater epoki pozytywizmu musiał stać się nauczycielem. W wierszu "Do młodych" Asnyk mówi o tym, co jest dla młodzieży najistotniejsze. Proponuje młodemu pokoleniu odkrywanie nowych dróg i rozwiązań. Jednocześnie autor wiersza domaga się poszanowania przeszłości, oddawania jej czci:"Ale nie depczcie przeszłości ołtarzy, ChoćMacieSamiDoskonalszeWznieść;" Asnyk wskazuje, aby młodzi przejęli z dorobku poprzednich pokoleń to, co najważniejsze i wzbogaciwszy to o swoje dokonania pozostawili potomnym. Wiersz mówi o konieczności kształcenia najniższych warstw społecznych. Wiersz "Do młodych" jest wskazówką dla młodego pokolenia pozytywistów. Jest w nim zawarta prośba o odrobinę tolerancji i o "niesienie pochodni wiedzy" najuboższym.Poeta wzywa,aby „zapomnieć o wczorajszych snach i nieść wiedzy pochodnię”.Stasia Bozowska,bohaterka Siłaczki Stefana Żeromskiego realizuje młodzieńczą walkę przeciw rzeczywistości. To młoda, zdolna dziewczyna, która rezygnuje z sukcesu osobistego (odrzuca proponowane jejstypendium naukowe w Paryżu), by poświęcić swoje życie nauczaniu wiejskich dzieci. Jejpostępowaniu przyświecają szczytne ideały pozytywistyczne, by poprawić los polskiej wsi.Nie daje się pokonać trudnościom i przeciwnościom losu. Do samego końca wierna jest idei pracy, nie jest w stanie wyrzec się idei zmieniania świata. Wybrana wioska jest miejscem ciemnym, zacofanym – dzięki trudowi Stasi istnieje jednak możliwość, by świat ten nieco ulepszyć. Stasia, mimo wątłego zdrowia, określona jest mianem ‘siłaczki’ – bo dzięki swojemu uporowi, odrzuceniu strachu przed wyczerpującą pracą, wykazała się ona godną podziwu siłą wewnętrzną. Za swoje ideały Stasia zapłaciła życiem – warunki, w jakich żyła spowodowały jej osłabienie i chorobę – umiera na tyfus. Mimo to cały trud jej pracy – by „nieść kaganek oświaty” ludowi – nie poszedł na marne. Utwór ten podkreśla przyświecającą ideę i umiejętność całkowitego poświęcenia się dla dobra sprawy młodej osoby.Antywzorem młodzieńca z końca XIX jest Zbyszko z Moralności Pani Dulskiej.Chłopak ten próbuje się usprawiedliwić,że ma kołtuństwo we krwi.Pozuje,mówi wielkie słowa,ale nie ma w nim wielkiego czł.,cech inteligenta.Sypia z Hanką-służącą,żyje z dnia na dzień,Wchodzi w zakłamanie i fałszywość.Jest zamknięty i zniewolony troskliwością matki.Stwierdza,że nienawidzi tego domu,ale żyje jego atmosferą,wg zasad w nim panujących.Romansem z Hanką chce uciec od kołtuństwa,lecz to właśnie ten romans jest typowo kołtuński,bo zwyczajem było romansowanie pana ze służącą.Zbyszko,z pozotu zbuntowany młodzieniec przeciwko matce i pełen obrzydzenia do kołtunerii,gdy przyszedł czas,aby udowodnić swą postawę czynem,całkowicie się załamał,podporządkowując matce. klęskę.Tyrteusze XX wieku to Kolumbowie.Historia przyniosła im doświadczenia wojny,okupacji i powstania.K.K.Baczyński jest przedstawicielem pokolenia Kolumbów.Nie tylko wzywał do walki,ale sam również brał w niej udział.W chwili wybuchu wojny,był tuż po maturze.Studiował na tajnych studiach,ponieważ wojna uniemożliwiła mu studia oficjalne.K.K.B.należy do piewrszego pokolenia urodzonego i wychowanego w niepodległym kraju.Wybuch II wojny świat,spowodował,że to pokolenie stało się pokoleniem tragicznym.Młodzi ludzie,wkraczający dopiero w dojrzałość,zostali zmuszeni do rezygnacji z młodzieńczych ambicji.W Elegii o chłopcu polskim autor pokazał tragizm losu swego pokolenia,los młodych ludzi,których dojrzewanie przypadło na czasy wojny.Ludzie młodzi zamiast cieszyć się losem musza się z nim zmagać.Dziecko 18-to letnie musi być silne psychicznie,bo staje przed wyborem,albo zabija albo ginie.Wojna odebrała tym ludziom marzenia,nie pozwoliła ich zrealizować,zmusiła do patrzenia na krew i śmierć,na świat zniszczeń i pożarów.Przyniosła łzy,cierpienie,trwogę i przerażenie.Zmusiła do przeżywania tego,co dla nas najbardziej wstydliwe i niegodne-uczuć nienawiści,strachu i pragnienia zemsty.Zaznajomiła ze złem i jego panowaniem.A wreszcie zmusiła do walki i okrucieństwa,które przerosło możliwości młodego pokolenia.”I wyszedłeś,jasny synku,z czarną bronią w noc”Baczyński w utworze Pokolenie także ukazał młode pokolenie wojny i okupacji.Miłość,litość,sumienie,zapomnienie to uczucia,których nie nauczono młodych.Pokolenie nauczyło się tego,że takie wartości nie są wartościami.Nie ma litości,gdy widzi jak ginie jego brat.Takie postępowanie pokazało młodemu pokol.,że litość nie istnieje.Nie ma miłości,kiedy traci się miłośćserce jest rozdarte.Żeby funkcjonować trzeba zapomnieć o tych obrazach.Ciężar cierpień i przeżytej wojny pozost.w sercu.Mimo doświadczeń grozy,strachu,braku wartości to i tak będą walczyć.Ci ludzie są pokoleniem walczącym i tragicznym,odartym z beztroskiej młodości i normalnego dorastania.Podjęło ono wyzwanie swoich czasów i sprostało mu-poświęcając swoje życie.Tadeusz Różewicz w wierszu Ocalony zamieścił obraz pokolenia powojennego,okaleczonego,zarażonego wojną,choć ocalałego.Poeta mówi,że został ocalony,lecz to ocalenie ma tylko wymiar fizyczny.Doświadczenia wojny określa słowem „rzeź”.Wojna doprowadziła do klęski wartości.Dobro i cnota pomieszały się z kłamstwem,kradzieżą.Granice między dobrem a złem zostały zatarte,uległy zniszczeniu.W takim świecie podmiot czuje się zagubiony.Poszukuje wartości,aby przywrócić kształt świata. Bohater dramatu o współczesnym świecie pt.’Tango”S.Mrożka-Artur to przedstawiciel i buntownik najmłodszego pokolenia,student trzech fakultetów,młodzieniec nad wyraz układny i poprawny.Jest przerażony światem,w którym żyje jego rodzina.Pragnie,aby rodzina była tradycyjna,,aby wszyscy mieli w niej swoje ustalone tradycją miejsce,aby dziadkowie zachowywali się jak na ich wiek przystało.Ten młody czł.zmusza wszystkich,aby dostosowali się do jego schematu i weszli w narzucone im formy.Jest przekonany,że forma przywróci światu ład i sens.Artur widzi,że świat,w którym żyje jest anarchią,rozkładem i nie ma żadnej formy,czuje się zawieszony w pustce.Zarzuca rodzicom,że to oni wprowadz.nieład,nastąpił moralny przymus niemoralności.Ponadto wypowiada z wielkim wyrzutem słowa:”I coście stworzyli?ten burdel/gdzie nic nie funkcjonuje,bo/wszystko dozwolone,gdzie nie ma/zasad ani wykroczeń”.Uzmysławia on rodzicom,że zatruli swoje pełne wolności pokolenie wprzód i wstecz.Podobnie jak bohater romantyczny buntuje się przeciwko braku norm w jego rodzinie.Uważa,że poprzez tradycyjną formę przywróci tej rodzinie zasady moralne.Jedną z tych form ma być mieszczański ślub z Alą,który w jego mniemaniu przywróci moralny ład.Ten buntowniczy chłopak organizuje słub,ale nie jest sam w stanie udźwignąć swjej ideologii.Ślub zamiast przywrócić ustalony system wart.,przybiera charakter groteskowej maskarady.Okazuje się kostiumem wyjętym ze starej szafy i niczego w efekcie nie zmienia.Artur rozumie,że nie wystarczy sama konwencja,potrzebna jest jeszcze idea.Zamiary Artura nie spełniły się,ponosi on samotną klęskę. W młodościzobywamy nowy bagaż doświadczeń, przeżywamy nowe przygody, z którymi niekiedy wiąże się uczucie miłości i przywiązania dla drugiej osoby. Uczymy się żyć, kochać,bo „Czymże jest młodość bez miłości?/Jest jako gwiazda bez promieni, jako oaza bez strumieni,/jest jako róży kwiat bez woni,/jak bezowocny kwiat jabłoni,/jest jako pszczelny ul bez miodu,/jak pyszny pałac bez ogrodu”-tak pisał Kazimierz Przerwa-Tetmajer.Szukamy sensu i celu życia Teraz jesteśmy młodzi – to nie trwa wiecznie, nie zawsze będziemy mogli przeżywać pierwsze uczucia, którym często towarzyszą łzy czy drżenie rąk. Młodość jest właśnie takim okresem w naszej egzystencji, kiedy przechodzimy szereg przemian, przyjmujemy lub odrzucamy wiele cech odziedziczonych po rodzicach. Nasza psychika ulega ciągłym przeobrażeniom, stajemy się kimś innym niż w dzieciństwie. Uważam, iż to jest piękne. Jako młodzi obywatele świata wyznaczamy sobie granicę, do której pozwalamy zbliżyć się innym do siebie.”Młodość to piękna rzecz.Nie dlatego,że pozwala robić głupstwa,lecz dlatego,że daje czas,by je naprawić”(Jean Bernard).