W powieści "Dżuma" Alberta Camusa pojawia się problem powinności moralnych człowieka w obliczu zagrożenia, które wynika z epidemii dżumy. Bohaterowie znajdują się w sytuacji ekstremalnej, gdzie z jednej strony muszą zadbać o własne bezpieczeństwo, a z drugiej strony powinni pomagać innym i działać na rzecz dobra wspólnego.
Główny bohater, doktor Rieux, w swoim postępowaniu kieruje się przede wszystkim etyką lekarską, ale również postawą humanitarną. Jego powinnością moralną jest walka z chorobą i ocalenie jak najwięcej ludzkich istnień. Często kładzie swoje życie na szali, by uratować innych. Podobną postawę można zaobserwować u jego współpracownika - Jeana Tarrou, który czyni wszystko, co w jego mocy, by pomóc potrzebującym.
Jednakże w obliczu braku skutecznych środków na walkę z chorobą, a tym samym zagrożenia dla własnego życia, bohaterowie zmuszeni są do podjęcia trudnych decyzji. Niektórzy, jak np. doktor Rieux, decydują się na pozostanie w mieście i walkę z chorobą, ryzykując życie. Inni, jak Tarrou, postanawiają opuścić miasto, by uniknąć zakażenia, ale jednocześnie pomagać chorym w inny sposób.
Kontekstem powieści jest okupacja niemiecka Francji podczas II wojny światowej, co daje dodatkową warstwę problemów moralnych. Czy ratowanie ludzi przed chorobą jest równie ważne jak walka z okupantem? Czy powinności wobec jednostki nakładają się na obowiązki wobec kraju? To pytania, na które bohaterowie muszą sobie odpowiedzieć.
Wnioskiem z tej powieści jest to, że powinności moralne człowieka w sytuacjach krańcowych mogą być skomplikowane i wymagają podjęcia trudnych decyzji. Postawa humanitarna i działanie na rzecz dobra wspólnego powinny jednak pozostać priorytetem, nawet w obliczu zagrożenia dla własnego życia.
Podobnie jak wiele innych dzieł Alberta Camusa, Dżuma koncentruje się na problematyce moralnej i egzystencjalnej człowieka. Jednym z ważnych wątków poruszanych w tej powieści jest kwestia powinności moralnych człowieka w obliczu zagrożenia. Autor przedstawia swoich bohaterów w sytuacji, w której muszą podjąć trudne decyzje, aby przetrwać epidemię dżumy, która ogarnęła ich miasto.
W tej sytuacji każdy z mieszkańców Oranu musi stawić czoła temu, co Camus nazywa "absurdem" - sytuacją, w której świat nie ma sensu i w której nie ma gwarancji na przyszłość. Autor pokazuje, że w takich sytuacjach powinności moralne człowieka nabierają szczególnego znaczenia. Jako że sytuacja jest niezwykle trudna, konieczne są czasami drastyczne kroki, aby przetrwać i zachować swoją godność.
Przykładem takiej powinności jest poświęcenie się dla dobra innych. W powieści występują postacie, które podejmują decyzje o ryzykowaniu własnego życia, aby pomóc chorym i zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się epidemii. Ich wybory pokazują, że powinności moralne człowieka nie kończą się na zachowaniu siebie w bezpieczeństwie, ale obejmują również dbałość o innych i dbałość o wspólnotę.
Warto również zauważyć, że Camus pokazuje, że powinności moralne człowieka w obliczu zagrożenia są skomplikowane i czasami sprzeczne. Często decyzje, które podejmujemy, prowadzą do nieszczęść i cierpienia innych. Autor pokazuje, że nawet jeśli nie ma prostych odpowiedzi, to nie powinniśmy zaniechać podejmowania decyzji i działania. Jest to nasza odpowiedzialność i powinność moralna.
W kontekście powieści "Dżuma" powinność moralna nabiera szczególnego znaczenia, ponieważ bohaterowie muszą zmierzyć się z sytuacją, w której ich miasto jest ogarnięte epidemią, a ich życie i godność są zagrożone. W takiej sytuacji decyzje, które podejmują, są wyjątkowo trudne, a powinność moralna staje się jednym z najważniejszych wyznaczników ich postępowania.
