Secesja charakteryzowała się stylem linijno - płaszczyznowym. Tym stylem posługiwali się dwaj krakowscy malarze, którzy urodzili się w tym samym roku - 1869: Stanisław Wyspiański i Józef Mehoffer. Młodopolscy artyści skupiali się wokół redakcji czasopism. Jednym z ważniejszych było Życie, związane z Krakowem, którego kierownikiem graficznym był Wyspiański. Lansowało program (...)
Utwór ten ma cechy powieści epistolarnej. Składa się z listów jednej osoby. Narracja w pierwszej osobie. Każdy list jest oznaczony datą. Świat jest przedstawiony z punktu widzenia autora listów. W drugiej części jest fragment napisany w trzeciej osobie. Nacisk położony jest na prezentację uczuć bohatera. Jest to historia uczucia i (...)
Filozofie końca wieku zdominowały trzy koncepcje filozoficzne, które, jak się później okazało, miały ogromny wpływ na sposób myślenia ludzi, literaturę i sztukę a nawet historię. Pierwsza koncepcja filozoficzna to - schopenhaueryzm, czyli dekadencki nastrój pesymizmu, smutku i rozpaczy. Jej twórcą był Artur Schopenhauer, a dzieło, które zyskało rozgłos, to "Świat (...)
" Genezą utworu stało się wesele Lucjana Rydla z chłopką Jadwigą Mikołajczykówną w pod-krakowskich Bronowicach w listopadzie 1900r. Postaci można podzielić na osoby (rzeczywiste) i osoby dramatu (zjawy). Głównymi osobami są: Pan i Panna Młoda, Gospodarz (Włodzimierz Tetmajer), Gospodyni, Dziennikarz (ze stańczykowskiego, konserwatywnego pisma "Czas"), Poeta (Kazimierz Przerwa-Tetmajer), Czepiec (wójt, (...)
Powieść tę oddano do druku w 1899 roku, ukazała się w 1900 roku. Została znakomicie przyjęta, natychmiast ukazało się drugie wydanie. Żeromski, mimo iż przygotowywał się do pisania poprzez dokładne studia, zbieranie materiałów faktograficznych (np. domu noclegowego w Paryżu), często redagował teksty bez należytej staranności, co nierzadko zarzucali mu krytycy. (...)
Wieś, tematyka ludowa w literaturze młodej polski Spojrzenie na wieś w utworach Reymonta i Żeromskiego jest bardzo różne, co wynika z różnych intencji pisarskich obu autorów. Stefan Żeromski, którego nazywano sumieniem Polaków, za cel postawił sobie ukazanie rodakom najbardziej żywotnych problemów społecznych, moralnych, narodowych i poszukiwał drogi ich rozwiązania. Dążył, jak (...)
Krzywda, cierpienie i towarzyszące im wybaczenie to uniwersalne tematy literackie. Motyw krzywdy, cierpienia i wybaczenia możemy dostrzec w wielu lirykach młodopolskich. Motywy te rozważają w swych wierszach tak wielcy poeci tamtego okresu, jak Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Jan Kasprowicz czy Leopold Staff. Na krzywdy i cierpienie, jakie zadaje nam samo życie, zwraca (...)
Gabriela Zapolska w swoim dramacie naturalistycznym pragnęła ukazać ludzi takimi, jakimi byli i w zasadzie są naprawdę. Chociaż moim tematem nie jest aktualność dzieła, to mogę stwierdzić że problemy tamtejszych mieszczan i współczesnych mi ludzi są nadal aktualne. Ale nie o tym przyszło mi mówić. Każdy z nas ma swoje wady (...)
W "Weselu" przedstawione zostały dwie najważniejsze wtedy warstwy społeczne. Ocena obu wypadła równie niekorzystnie. Głębsza charakterystyka obejmuje kilka osób reprezentatywnych dla obu grup. Do inteligencji należą: Pan Młody - artysta, poeta, zakochany w chłopach, w ich zdrowiu, tężyźnie. Jego żona podoba mu się, gdyż jest taka oryginalna i różna od panien (...)
W utworze Zapolska ukazuje zakłamanie społeczeństwa, niewolnicze przywiązanie do pieniądza i wartości materialnych, brak jakiejkolwiek moralności. Mieszczanie głoszą hasła świętego życia rodzinnego, lecz w rzeczywistości rodziny są rozbite. Wszystkimi tymi słowami chcą zamaskować prawdziwe motywy - chciwość i zazdrość. Liczą się dla nich tylko te osoby, które mają pieniądze. Boją (...)
