Geografia

Scharakteryzuj klimat Polski



Klimat Polski jest umiarkowany, przejściowy między napływającymi masami powietrza morskiego (Ocean Atlantycki) i kontynentalnego (Europa Wschodnia i Azja). Klimat Polski jest Kształtowany przez masy powietrza o wielu właściwościach napływających z różnych kierunków. Najważniejszymi masami powietrza docierającymi nad terytorium kraju są masy powietrza podzwrotnikowo-morskiego docierające znad Wyżu Azorskiego przez cały rok masy powietrza podzwrotnikowo-kontynentalnego z północnej Afryki i Azji Mniejszej i południowo-wschodniej Europy, zaznaczające się latem i jesienią masy powietrza polarno-morskiego znad północnego Atlantyku docierające przez cały rok masy powietrza polarno-kontynentalnego znad wschodniej Europy i Azji, przeważające w zimie masy powietrza arktycznego znad Morza Arktycznego Wpływ na pogodę i klimat mają przede wszystkim masy powietrza polarno-morskiego i polarno-kontynentalnego. Powietrze polarno-morskie latem przynosi zachmurzenie, ochłodzenie i wzrost wilgotności, natomiast zimą powoduje ocieplenie i częste mgły. Powietrze polarno-kontynentalne o cechach przeciwnych kształtuje słoneczną i upalną pogodę latem i mroźną zimę. Zachodnie obszary kraju są pod większym wpływem powietrza morskiego, zaś wschodnie pod wpływem powietrza kontynentalnego. Na początku jesieni docierają nad Polskę masy powietrza podzwrotnikowo-kontynentalnego, które kształtują słoneczną pogodę. Powietrze podzwrotnikowe-morskie latem przynosi dużo opadów, a zimą odwilże i mgły. Stosunkowo rzadko dociera powietrze arktyczne, które przynosi ze sobą silne mrozy i opady w zimę oraz przymrozki wiosną. Opady atmosferyczne są związane głównie z występowaniem frontów. W Polsce przeważają wiatry zachodnie, południowo-zachodnie i północno-zachodnie. Przynoszą one powietrze morskie o dużej wilgotności, co ma wpływ na zachmurzenie i opady. Udział wiatrów wschodnich wzrasta na terenach wschodnich. Inaczej wygląda sytuacja w górach, gdzie tworzą się wiatry fenowe oraz na wybrzeżach, gdzie zasięg bryz sięga do 20-30km. W Karpatach przeważają wiatry południowe i południowo-zachodnie.

Najmniejsze zachmurzenie przypada na wrzesień, a największe na listopad i grudzień. Sytuacja wygląda nieco inaczej w górach, gdzie maksimum zachmurzenia przypada na maj, a minimum na październik. W ciągu lata największe zachmurzenie jest notowane w Karkonoszach. Nasłonecznienie, czyli ilość czasu, w których bezpośrednie promienie słoneczne docierają do powierzchni ziemie, jest największe w czerwcu, a najmniejsze w grudniu. Temperatury średnie roczne wahają się w granicach od 6 do 8,5 stopnia. Najcieplejszymi obszarami są: Nizina Śląska, zachodnia część Kotliny Sandomierskiej i Nizina Południowo-wielkopolska. Najzimniejszym obszarem jest północno-wschodni kraniec kraju. Temperatury w górach są zdecydowanie niższe, co ma związek ze spadkiem temperatury wraz z wysokością. Najcieplejszym miesiącem jest lipiec, którego temperatury średnie wynoszą od 16 do 19 stopni, natomiast najzimniejszym jest styczeń, którego średnie temperatury mieszczą się w granicach -l do - 5,5 stopnia. Amplitudy średnie roczne wynoszą 18 stopni na wybrzeżu do 23 stopni na wschodzie kraju.

Średnie opady dla Polski wynoszą około 600 mm rocznie. Najmniejsze są na Kujawach i w części Wielkopolski - poniżej 500 mm rocznie. Na pojezierzach opady występują na poziomie 600-750 mm rocznie. Niziny - poza pojezierzami - otrzymują około 500-600 mm rocznie, a na wyżynach - 700-800 mm rocznie. Największe sumy opadów notowane są w górach - średnio ponad 800mm. Największa liczba dni z opadem przypada na listopad i grudzień, a najmniejsza na wiosnę. Wraz ze zróżnicowaniem klimatycznym zmienia się długość okresu wegetacyjnego; średnio trwa on 200 dni, w północno-wschodniej Polsce spada on do 180 dni, a w górach trwa jeszcze krócej, zaś na Nizinie Śląskiej wydłuża się do 220 dni.