QKO Budowa Gałka oczna, osadzona w oczodole, jest trójwarstwowa: 1.Warstwa zewnętrzna- błona włóknista - rogówki (przezroczysta część błony włóknistej gałki) – okrywającej przednią 1/5 powierzchni gałki ocznej, ochraniającej oko przed urazami mechanicznymi i ulegającej regeneracji; - twardówki –(nieprzezroczysta część błony włóknistej gałki) –osłaniającej 4/5 pozostałej (poza rogówką) powierzchni gałki. 2.Warstwa środkowa-błona naczyniowa - tęczówki (przednia część błony naczyniowej gałki),która działa jak przesłona regulująca wielkość źrenicy, a tym samym ilość światła wpadającego do oka; tęczówka zawiera barwnik decydujący o kolorze oczu; - naczyniówki – (tylna część błony naczyniowej gałki) –z wbudowanymi bardzo licznymi naczyniami krwionośnymi -Ciałka rzęsowe - źrenicy – otworu w tęczówce o zmiennej średnicy(3-8mm), zależnej od ilości dopływającego światła; 3.Warstwa wewnętrzna - siatkówki – warstwy światłoczułych komórek nerwowych, tj. pręcików i czopków, przy czym pręciki reagują na światło, czopki zaś reagują na barwy; - komory przedniej z cieczą wodnistą, znajdującej się między rogówką a tęczówką; - soczewki – całkowicie przezroczystej, warunkującej ostrość widzenia dzięki skupianiu promieni świetlnych na siatkówce; proces ustawiania obrazu na ostrość nosi nazwę akomodacji oka i polega na ruchach (pogrubianiu lub pocienianiu) soczewki; - ciała szklistego – położonego między soczewką a siatkówką, zajmującego największą część, bo około 4/5 gałki ocznej; ciało szkliste, o konsystencji galaretowatej, otoczone jest błoną szklistą; -nerwu wzrokowego - przekazującego impulsy z siatkówki do kory mózgowej; Mechanizm widzenia: Światło wpadające do oka biegnie przez rogówkę, komorę przednią oka, soczewkę i ciało szkliste, by zakończyć swą podróż na siatkówce gdzie następuje rozkład na opsyny i niebiałkowy retinen rodopsyny powodując wytworzenie impulsu nerwowego u ich podstawy. Pobudzenie drogą nerwową, nerwem wzrokowym wędruje do ośrodków wzrokowych kresomózgowia leżących w płacie potylicznym. Wady wzroku: Astygmatyzm-jest wadą polegającą na zniekształceniu widzenia wskutek niesymetryczności rogówki oka. Jeżeli promień krzywizny rogówki oka w płaszczyźnie pionowej jest inny niż w płaszczyźnie poziomej, to promienie świetlne padające na różne części rogówki załamywane są w różnym stopniu. Powoduje to, że obraz widziany przez pacjenta jest nieostry. Korygacja: szkła cylindryczne Daltonizm-polegający na złym rozpoznawaniu barw. Może być to wada wrodzona lub nabyta. Krótkowzroczność - promienie świetlne skupiają się przed siatkówką - korygacja: soczewka dwuwklęsła Dalekowzroczność - promienie świetlne skupiają się za siatkówką - korygacja: soczewka dwuwypukła UCHO Podział w budowie ucha: -Ucho zewnętrzne- to małżowina uszna i przewód słuchowy kończący się błoną bębenkową, która oddziela ucho zewnętrzne od ucha środkowego. -Ucho środkowe - podobnie jak ucho wewnętrzne - znajduje się wewnątrz kości skroniowej czaszki. Składa się na nie: błona bębenkowa, kostki słuchowe, młoteczek, kowadełko, strzemiączko, okienko owalne. -Ucho wewnętrzne składa się z błędnika i nerwu statyczno-słuchowego. Błędnik dzieli się na: błędnik kostny i jego odpowiednik, błędnik błoniasty znajdujący się wewnątrz błędnika kostnego. W skład błędnika wchodzi: ślimak, wewnątrz którego znajduje się aparat zmysłu słuchu, przedsionek i trzy kanały półkoliste, w których znajduje się aparat zmysłu równowagi. PRZYCZYNY UTRATY SŁUCHU -hałas; - proces starzrenia się -nowotwory; - niewydolność krążenia. -choroby ucha środkowego - choroby wieku dziecięcego (świnka, odra); -wady dziedziczne. - zapalenie opon mózgowych; - uszkodzenie głowy; -leki ototoksyczne. Mechanizm słyszenia Fala dźwiękowa rozchodząca się w powietrzu trafia do naszego ucha, wnika w przewód słuchowy i powoduje że błona bębenkowa drga. Drgania te przenoszą się na niezwykle precyzyjny narząd jakim jest układ trzech kostek: młoteczka, kowadełka i strzemiączka. Stanowią one zespół dźwigni, stanowiących przekładnię mechaniczną, zamieniającą drgania błony bębenkowej o stosunkowo małej sile i względnie dużej amplitudzie na drgania o odpowiednio większej sile i mniejszej amplitudzie, poprzez okienko owalne przekazywane do ślimaka wywołując zmiany ciśnienia w wypełniającym go płynie. Zmiany te rozchodzą się falowo od szczytu ślimaka i z powrotem podrażniając komórki rzęsate, które za pośrednictwem włókien nerwowych, w formie impulsów elektrochemicznych przekazuje informacje do mózgu. 1.aparat ochronny oka brwi rzesy powieki gruczoły łzowe 2.aparat ruchowy oka 3.gałka oczna warstwa zewnętrzna oka a)twardówka rogówka warstwa środkowa oka a)naczyniówka b)tęczówka warstwa wewnetrzxna oka soczewka ciało szkliste komora przednia oka komora tylnia oka