WOS

Choroby cywillizacyjne i ich profilaktyka



Choroby cywilizacyjne stały się nieodłącznym elementem życia ludzkiego u schyłku XXw. W krajach uprzemysłowionych i zurbanizowanych nasila się promieniowanie, występują nowe związki chemiczne, zagraża nadmiar leków i narkotyki. Są one szkodliwe dla człowieka, ponieważ powodują deformację środowiska naturalnego i stają się przyczyną tzw. chorób cywilizacyjnych, głównie nowotworów, chorób serca i układu krążenia. Ich przyczyny to: stresujące tempo współczesnego życia, nieprawidłowe odżywianie się, brak ruchu i palenie papierosów. W krajach rozwiniętych przodują one w statystykach dotyczących przyczyn śmierci. W krajach słabo rozwiniętych szczególnie niebezpieczne są choroby zakaźne: gruźlica, czerwonka, cholera. Szczególnie groźna stała się „dżuma XX wieku”- AIDS. Wirusem HIV jest już zakażonych ponad 20 mln ludzi na całym świecie, a w niektórych krajach Afryki Równikowej prawie połowa ludności. Zagrożeniem dla zdrowia i życia milionów ludzi, zwłaszcza wśród młodzieży jest narkomania. Uzależnienie od narkotyków to degradacja zdrowia fizycznego i psychicznego oraz zwiększona skłonność do przestępstw. Stosunkowo łatwa i tania jest profilaktyka chorób zakaźnych, ponieważ obejmuje ona głównie dzieci i sprowadza się do szczepień ochronnych. Dużo trudniej zapobiegać chorobom cywilizacyjnym(chorobom serca, nowotworom), bo to wymaga zmian w zakresie odżywiania, rezygnacji z palenia tytoniu i picia alkoholu. Najtrudniejsza jest walka z AIDS, ponieważ wirus szerzy się szybciej niż skutki dotychczas podejmowanych działań profilaktycznych.