Jedną z komedii Williama Szekspira jest „Poskromienie złośnicy”. Na jej podstawie został zekranizowany film o tym samym tytule. Reżyserem jest Franc Zeffirell, który znakomicie wyreżysował film i dobrał wspaniałą obsadę, o czym świadczą główni bohaterowie: Kasia, czyli Elizabeth Taylor i Petrycy- Richard Burton. Myślę, iż każdy spotkał się kiedyś z literaturą Szekspira gdyż napisał on wiele wspaniałych tragedii historycznych, przykładem jest „Romeo i Julia” jak również psychologicznych, tj. „Makbet” czy „Hamlet”, które również zostały zekranizowane.
Film ten ukazuje nam dobry sposób na złagodzenie złośnicy. Akcja rozgrywa się głównie w Padwie gdzie jest dom rodzinny Kasi, a następnie w Weronie (znajduje się tam posiadłość Petrycego). Kasia od dziecka miała opinię zgryźliwej panny. Natomiast jej siostra Bianca była jej przeciwieństwem; ładna, miła, kochana przez całą rodzinę miała wielu adoratorów. Jednak z żadnym nie mogła się związać, gdyż jej ojciec Babtysta Minioli postanowił, że nie da ręki Bianci nikomu dokupi Kasia nie wyjdzie za mąż. Adoratorzy Bianci uznali to za niemożliwe, gdyż znając Kasię i jej naturę nikt jej nie zechce poślubić. Jednak znalazł się jeden śmiałek Petrycy, któremu bardziej zależało na pieniądzach niż na samej żonie. Gdy nadszedł dzień ślubu Petrycy zakpił z Kasi, a pewien czas po ślubie poniżał ją i nie interesowała go ona w jakikolwiek sposób. Wszystko się zmieniło, kiedy Petrycy i Kasia pojechali na ślub Bianci. Na uczcie weselnej Kasia zaskoczyła wszystkich gości jak również swoich bliskich swoją urodą, elokwencją i zrozumieniem, była ona jeszcze bardziej podziwiana niż jej siostra. Nikt nie potrafił uwierzyć, iż taka złośnica, jaką kiedyś była Kasia może stać się tak miłą i uprzejmą kobietą.
„Poskromienie złośnicy” jest filmem o charakterze pouczającym, który mówi jak zmienić złośnicę w miłą pełną powabu pannę. Oglądając ten film nie dało się nie zauważyć pięknych kostiumów, które doskonale odzwierciedlały epokę i sprawiały, że film stawał się rzeczywistością a widz, który go ogląda jest obserwatorem w tamtych czasach i przygląda się perypetiom bohaterów. Film ten wywołuje wiele różnych uczuć tj. radość- z powodu dobrego zakończenia, śmiech-z powodu widoku przeróżnych zabawnych sytuacji, a czasami można poczuć ogarniające nagłe poczucie żalu- z powodu, w jaki sposób Petrycy traktował Kasię. Jednak trzeba zauważyć, iż te traktowanie nie poszło na marne gdyż Kasia zmieniła się na lepsze. Uważam, że film ten jest godny polecenia wszystkim osobom, które choć raz poczuły się urażone przez nazwanie je złośnicami, jak również wszystkim tym, którzy uwielbiają się śmiać.
editing by wera.ohio on 28.12.2004
