Lodowiec - masa lodu powstała na lądzie, znajdująca się w stałym ruchu. Lodowce powstają tam, gdzie ukształtowanie terenu umożliwia gromadzenie się dużych ilości śniegu i spadzi, które w skutek niskich temperatur powietrza nie zostają stopione w cieplejszym okresie. Lodowiec górski występuje we wszystkich sterach klimatycznych i składa się z dwóch zasadniczych części: fala firnowego znajdującego się zawsze powyżej granicy wiecznego śniegu, gdzie odbywa się gromadzenie śniegu przekształconego w lód oraz jeziora lodowcowego. Lodowce dzielą się na lodowce górskie i lądowe. Lodowce górskie:
* formy niszczące:
• cyrki
• wykłady lodowcowe
• doliny ukształtne
• doliny zawieszona boczne
• formy akumulacyjne (gromadzące):
• morena czołowa
• morena denna
• morena boczna
• formy erozyjne:
* rynny
• zatopienia wytopiskowe
Lądolody - skutki ich działalności są dobrze widoczne na obszarach zlodowaceń plejstoceńskich
Warunkiem powstania lodowców i lądolodów są temperatury powietrza w ciągu roku (muszą wynieść średnio poniżej zera) i wysokie opady i topnienia.
Działalność lodowców:
• niszcząca - najlepiej widoczna w Górach Skandynawskich w postaci fieldów, a na wybrzeżach fiordów
• akumulacyjna - pierwszym efektem działalności jest zamaskowanie budowy przez czwartorzędowej. Przykryta została osadami (skałami), które powstały na skutek lądolodów. Są to gliny zwałowe. Powstały również głazy narzutowe, morena czołowa i denna. Również na skutek lądolodów powstały formy rzeczne lodowcowe, ozy, kemy, sandry a przed czołem lodowca ukształtowały się pradoliny. Na skutek działalności wiatru drobny materiał został wywiany i osadzony. W ten sposób powstały pokrywy lessowe.
