Historia

Wielka emigracja.



Polska tzw. Wielka Emigracja rozpoczęła się wraz z upadkiem powstania listopadowego- na Zachód udało się 44,5 tyś uchodźców, witanych entuzjastycznie zwłaszcza w państwach niemieckich. Kolejne nie tak już liczne fala uchodźców pojawiły się w 1846 r. i w latach 1848-1849. skład społeczny emigracji politycznej różnił się nieco w poszczególnych okresach. Po powstaniu listopadowym na obczyźnie znalazła się cała elita polityczna kraju, a także wielu artystów i intelektualistów. Była to grupa w ogromnej większości szlachecka-od tego schematu odbiegał jedynie skład Gromad Ludu Polskiego. W latach 40i 50 coraz liczniejsi byli przedstawiciele drobnej szlachty, inteligencji, rzemieślników, niższych oficerów i żołnierzy pochodzenia szlacheckiego. Ponad połowa polskich emigrantów szukała schronienia we Francji. Polska emigracja wyróżniała się wśród innych grup długim okresem działania, niezwykle rozbudowaną strukturą organizacyjną, ogromną rolą jaką odgrywał w życiu kulturalnym narodu. Jak wszystkie emigracyjne środowiska i to, polskie podlegało ostrym podziałom w latach 1831-1871 powstało około 50 kilometrów , związków i stowarzyszeń oraz około 70 instytucji naukowych i oświatowych. Rozbicie emigracji wynikało po części z tego, iż dopiero na wychodźstwie, w trakcie sporów i rozliczeń z przeszłością, powstały plany i programy na przyszłość. Istotne było też rozumienie terminu REWOLUCJONISTA. W XIX wiecznym znaczeniu uznawano zań każdego, kto walczył o niepodległość. Określenie to było więc wyznacznikiem postaw, nie poglądów, ze swą naiwną wiarą w nadzwyczajne siły narodu polskiego. Programy polityczne i społeczne polskich ugrupowań emigracyjnych miały jeden rys wspólny – odzyskanie niepodległości. Dzieliły je metody, którymi chciały ten cel osiągnąć, stosunek do kwestii społecznych i zasad ustrojowych przyszłego państwa. W pierwszych latach po powstaniu listopadowym na emigracji powstawały kolejno liczne organizacje i komitety próbujące konsolidować wychodźstwo. Takie działania podejmowali m in. Bonawentura Niemojowski i Joachim Lelewlel.