„Odprawa posłów greckich” oraz „Pieśń o spustoszeniu Podola” Jana Kochanowskiego są wyrazem troski obywatelskiej poety. „Odprawę posłów greckich” odczytano jako wyraz poparcia wyprawy wojennej Batorego, zaś niesnaski w starożytnej Troi odnoszono bezpośrednio do swarów w ówczesnej Rzeczypospolitej, a w poszczególnych postaciach tragedii doszukiwano się pierwowzorów wśród elity politycznej państwa. Kochanowski ukazując pod pozorami Troi szesnastowieczną Rzeczpospolitą przestrzega władzę i posłów, gromi prywatę, konstruuje wzór godny naśladowania - Antenora. Monolog Ullisesa to krytyka szlachty: przekupstwa, lenistwa, próżniactwa, życia ponad stan, wygodnictwa, egoizmu i braku męstwa. „Pieśń o spustoszeniu Podola” – to kolejny utwór w którym poeta wyraża troskę o dobro ojczyzny. Kochanowski odwołuje się do autentycznego wydarzenia historycznego z roku 1575, kiedy w Polsce zapanowało bezkrólewie po ucieczce Henryka Walezego . Armia tatarska napadła wówczas na Podole. Utwór ten to odezwa poetycka do Polaków, aby zorganizowali zaciężne wojsko i opodatkowali się dla dobra kraju. W tej pieśni jest także przedstawiona krytyka leniwego szlachectwa, prywaty, wygodnictwa. W zakończeniu utworu jest ironiczna obawa autora, że Polacy nie wyciągają wniosków z przykrych doświadczeń, a powinni uczyć się na swoich błędach.